ความรู้สึกหลังจากฝึกงานที่ Thomson Reuters

admin
on May 16, 2009
Comments
- ฝึกงาน

ความรู้สึกหลังจากฝึกงานที่ Thomson Reuters

จบลงไปแล้วสำหรับการฝึกงานของออฟที่ บริษัท Thomson Reuters และในการฝึกงานครั้งนี้ของออฟ…คนที่เคยคิดว่าการเขียนโปรแกรมมันน่ากลัวยิ่งกว่าเลือดสาด และสามารถทำให้ร้องไห้ได้ทุกครั้งที่ต้องเรียนวิชา Programming Skill ก็ได้เติบโตขึ้นอีกขั้นนึง การเลือกเข้าสมัครขอฝึกงานที่บริษัทนี้ ที่ที่พี่ๆบอกต่อกันมาว่าจะได้ทำงานในการเขียนโปรแกรมอย่างแน่นอน เป็นเหมือนกับการตัดสินใจครั้งสุดท้ายในการเลือกเดินไปยังสายพัฒนาซอฟต์แวร์ของออฟเลยทีเดียว

การที่ต้องกล้าเผชิญกับสื่งที่กลัวที่สุดและเลือกที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อเผชิญกับมัน (มัน = การเขียนโปรแกรม) ในครั้งนี้ ออฟต้องแอบปรบมือให้กับตัวเองด้วยซ้ำ มีหลายครั้งที่คิดว่า แน่ใจแล้วหรอ หรือบางครั้งที่กลัวกับการตัดสินใจที่จะไปฝึกงานที่นี่ แต่ไม่ลองก็ไม่รู้

การที่เลือกที่นี่ไม่ใช่เพียงเพราะว่าสถานที่ทำงานใกล้บ้าน (ถึงนั่นจะเป็นเหตุผลหลักๆของใครหลายคน และเป็นอีกเหตุผลสำคัญของออฟ) ความยิ่งใหญ่ของบริษัท, การมีคนที่รู้จักและสามารถติดต่อในการสมัครให้ได้, การที่พี่รหัสของออฟเคยฝึกงานที่นี่ (พี่ต้น CPE19 หนึ่งในเทพของผู้พิชิตรางวัล imaging cup) หรืออะไรก็ตาม ออฟคิดว่าที่เลือกที่นี่เพราะหลายๆเหตุผลรวมกัน

ความรู้สึกกลัวของออฟเพิ่มมากขึ้นเมื่อเข้าใกล้วันที่จะต้องไปฝึกงาน และออฟก็เป็นคนแรกๆของภาคเลยด้วยที่เริ่มฝึกงานก่อนคนอื่นเค้า ถึงแม้ว่าจะตื่นเต้นและนับวันรอไปฝึกงานเท่าไหร่ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะกลัว กลัวว่าเราจะไปทำอะไรไม่ได้, กลัวจะไปทำเสียเรื่อง เสียชื่อพี่ๆ กลัวมากมาย จนเลิกกลัวนั่นแหละ จนคิดว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ทำให้ดีทีสุดก็พอ เพราะยังไงก็ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณกำลังใจจากคนรอบข้าง พี่ๆ น้องๆ และเพื่อนๆ ที่ให้คำปรึกษากับออฟและกำลังใจ

ในการฝึกงานที่นี่วินาทีที่ออฟได้รู้ว่าตัวเองอยู่ทีม DEV นั้น แอบรู้สึกว่าอยากจะเปลี่ยนกับเพื่อนที่อยู่ทีมเทสจัง (คิดว่าทีมเทสน่าจะได้เขียนโค้ดน้อยกว่า) แต่อีกวินาทีต่อมาก็ต้องยิ้มให้กับตัวเอง เพราะคิดอะไรได้ว่า ถ้ายังไงจะต้องเจอแล้ว ตัดสินใจแล้ว ก็ยิ้มสู้มันไปเลย ให้มันรู้กันไปเลยว่าจะมีอะไรที่เราพยายามแล้วทำไม่ได้

อาจจะเป็นเพราะพี่ๆ ในทีม, การ pair programming, การได้รู้สึกว่าเราเป็นส่วนหนึ่งของทีม, การได้รับความไว้วางใจจากทีม ทำให้ออฟกล้าที่จะถามมากขึ้น ถึงแม้ว่าตอนแรกจะกลัวว่าพี่จะรำคาญ ทุกๆวันจะมีเรื่องราวใหม่ๆ ความรู้ใหม่ๆ ให้ออฟได้เรียนรู้และจดจำมากมายไม่หมดสิ้น แต่เหนือสิ่งอื่นใด “ออฟเริ่มจะชอบการเขียนโปรแกรมแล้ว” ออฟรู้สึกว่าบางครั้งการที่เรามองเห็นภาพรวมของโค้ดและเข้าใจมัน ทำให้มองเห็นภาพรวมของการทำงาน หรือภาพของสิ่งที่เราต้องทำ ถึงแม้ว่าอาจจะต้องยอมรับว่าฝีมือในการเขียนโปรแกรมอาจจะไม่ได้พัฒนาอย่างก้าวกระโดดซักเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยการที่เรารู้สึกดีกับงานที่เราทำก็ทำให้เรามีความสุขกับมัน

การ Refactor โค้ดของพี่ๆ ทำให้ออฟเริ่มจะมองเห็นความสวยงามของโค้ด และได้มองอีกมุมนึงที่ไม่เคยคิดมาก่อน เมื่อก่อนเวลาจะเขียนอะไรไม่เคยต้องมาคิดอะไรมากมายเท่าไหร ว่าโค้ดของเราจะอ่านยากไหม คนมาแก้ต่อจะแก้ยากไหม แค่เขียนให้ผ่านและทำงานได้ตามต้องการก็จะแย่อยู่แล้ว แต่ในการทำงานจริงๆ มันไม่ใช่แค่นั้น เพราะว่าเราไม่ได้ทำงานคนเดียว เราต้องคิดถึงใจคนอื่น มองในมุมของคนที่มาอ่านโค้ดของเราบ้าง

ความเป็นกันเอง การดูแล เอาใจใส่ และให้ความไว้วางใจที่ได้รับจากพี่ๆ ทำให้การต้องตื่นนอนมาฝึกงานในช่วงปิดเทอมนี้ไม่ได้แย่เกินไปนัก เพราะอย่างน้อยตั้งแต่ฝึกงานมาออฟก็ไม่มีวันไหนที่ตื่นเช้ามาแล้วรู้สึกว่า “ไม่อยากไปฝึกงานเลยอ่ะ” แบบที่เพื่อนออฟหลายคนเป็น

การได้เป็นส่วนนึงของทีม และได้ทำงานร่วมกับพี่ๆจริง เป็นขั้นสุดยอดของการมาฝึกงานแล้ว เพราะอย่างน้อยเราได้ทำงานที่ไม่ได้เสียเวลาไปเปล่าๆ งานที่ได้รับเป็นส่วนหนึ่งของงานจริงๆ ที่พี่เค้าทำอยู่ และนั่นก็คือการได้รับความไว้วางใจ เรื่องนี้ต้องยอมรับว่าอาจจะมีเพียงไม่กี่บริษัทเท่านั้น ที่ให้นิสิตนักศีกษาที่ฝึกงานเข้าทำงานจริงๆ ให้มีส่วนร่วมในการวางแผน แสดงความคิดเห็น ร่วมตัดสินใจ เข้าร่วมอบรมเหมือนเป็นพนักงานอีกคนเหมือนที่ บริษัท ทอมสัน รอยเตอร์ส(Thomson Reuters) ให้โอกาส

ตอนนี้คำถามที่ถูกถามว่า “คาดหวังอะไรจากการฝึกงาน และการฝึกงานครั้งนี้ตอบโจทย์ของออฟไหม” ออฟคิดว่าออฟตอบได้แล้ว ในการฝึกงานครั้งนี้ออฟคาดหวังให้ตัวเองรู้จักตัวเองมากขึ้น และได้เรียนรู้การทำงานในบริษัทจริงๆ ซึ่งหลังจากการฝึกงานที่นี่ออฟก็ตอบโจทย์ได้แล้วว่า เส้นทางสายการพัฒนาซอฟต์แวร์สำหรับออฟยังไม่มืดมนนัก และประสบการณ์จริงที่ได้จากการฝึกงานที่ไม่มีตำราไหนบอกไว้นั้น ออฟก็ได้เรียนรู้มันด้วยตัวของออฟเองแล้ว

ขอบคุณพี่ๆ ที่ให้การดูแลตลอดมา

ขอบคุณเพื่อนๆ ที่ทำให้การฝึกงานครั้งนี้ไม่เหงาจนเกินไป

ขอบคุณ บริษัท ทอมสัน รอยเตอร์ส(Thomson Reuters) ที่ให้โอกาสออฟมาฝึกงานที่นี่

สุดท้ายขอบคุณตัวออฟเอง ที่กล้าตัดสินใจและพยายามอย่างเต็มที่ในการฝึกงานครั้งนี้