[โดนใจ] ยัยกระบองเพชรกับนายไผ่นำโชค ตอนจุดเริ่มต้น

ในงานเกษตรแฟร์ (ใครไม่รู้จักเปิด Google เอานะ) แต่ถ้าให้ผมจำกัดความละก็จะได้เป็นว่า “จตุจักรที่มีทุกวัน 2 อาทิตย์ติด” หรือไม่ก็ “งานรวมมะขามแห่งชาติ” แต่ส่วนที่ดึงดูดใจให้คนเข้ามาเดินไม่น้อยว่าโซนสัตว์เลี้ยงและของกินก็คือโซนต้นไม้นานาชนิดนั่นเอง ซึ่งเค้าก็มีต้นไม้ ดอกไม้ต่างๆ มาให้เลือกสรรมากมาย ไอ้แนวคิดการซื้อต้นไม้คู่รักของยัยจอมจุ้นนั่นแหละ ที่ทำให้ผมต้องมาเบียดเสียดคนเป็นร้อยเพื่อมาเลือกซื้อต้นไม้ที่เจ้าตัวก็ยังไม่รู้ว่าจะซื้ออะไร แต่พอเห็นตาใสๆของคนอยากเดินซื้อของแล้วก็ทำให้อดใจอ่อนไม่ได้ทุกที

คำถามของยัยนี่ชอบเหมือนจะเปิดทางให้ปฏิเสธได้ แต่พอปฏิเสธเข้าจริงๆ หน้าตาหม่นๆ เหมือนเด็กอดเล่นของเล่น ก็ทำให้ต้องยอมไปซะทุกครั้งงานนี้ก็เหมือนกัน พอเดินลงจากตึกเรียน เสียงใสๆ ก็ถามก่อนเลย

“รีบไปไหนรึเปล่าอ่ะ”

“ก็ไม่นะ” ยัยนี่รู้แล้วแหละครับว่าผมไม่ได้ไปไหน แต่ถามไปงั้นๆ

“ไปเดินเกษตรแฟร์กันนะ อยากไปอ่ะ” เอาละสิครับ เรื่องจะให้คนขึ้ร้อนแถมหงุดหงิดง่ายไปเบียดคน ทำให้ผมต้องคิดหนัก ว่าจะตอบยัยนี่ยังไงดี แต่แล้วคำติดปากที่พาซวยก็ออกไป

“ตามใจละกัน”

แล้วรอยยิ้มสดใสพร้อมกับหน้าบานแฉ่งของคนตรงหน้าก็ทำให้ผมอดยิ้มไปด้วยไม่ได้ ยัยนี่โตแต่อายุ แต่พอได้ไปเที่ยวหน่อยดีใจใหญ่เลย ทั้งๆที่เจ้าตัวก็หาเวลาไปเดินงานนี้อยู่แล้วตั้งแต่เค้าตัดริบบิ้นเปิดงานไปวันแรก

สองข้างทางที่มาร้านค้าเรียงราย แถมด้วยคนจำนวนมากที่เดินกันขวักไขว่อยู่นั้น ก็ทำให้ผมเริ่มจะเอาใจช่วยให้คุณเธอหาต้นไม้ที่อยากได้เร็วๆ ซึ่งถ้าคำนวนเวลาความอดทนของผมละก็ คิดว่าคงให้เวลาได้ไม่เกิน 45 นาที หรือเต็มที่สุดไม่เกินชั่วโมง ไม่งั้นก็ได้มีหงุดหงิดกันบ้าง

ซึ่งก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีเมื่อเธอเดินเข้าร้านขายต้นไม้เป็นร้านที่ 3 ก็พบต้นไม้ที่โดนใจแม่คุณซักที แต่พอเห็นต้นไม้ที่เธอสนใจก็อดจะขำไม่ได้ ก็ต้นกระบองเพชรที่เห็นค้าขายกันมาแทบจะทุกร้านนี่แหละที่ดึงดูใจให้เธอเลือกเข้าร้านนี้ แต่เธอกลับเถียงว่าเป็นเพราะต้นไผ่ที่ดัดแล้วข้างๆ ต่างหากหล่ะ แถมยังเปรียบเทียบให้ผมฟังซะเห็นภาพ

(ที่มาภาพ : http://farm4.static.flickr.com/3569/3283020565_aa11e4ce53_m.jpg)

“ไผ่นำโชคนี่เหมาะกับนายที่สุดเลย เพราะไผ่นี่เป็นต้นไม้สารพัดประโยชน์ เอาไปใช้ทำอะไรได้ตั้งหลายอย่าง แต่ระดับนายนี่จะให้เป็นแค่ไผ่ที่ปลูกในป่าก็ใช่ที ดังนั้นไผ่ที่ดัดต้นนี้นี่เหมาะกับนายสุดๆ ดูหรูและภูมิฐานสมเป็นนายมากๆ”

เอาสิครับ เรื่องจินตนาการของแม่คนนี้ที่คบๆกันมาผมก็พอจะรู้บ้างว่าเธอล้ำหน้าคนอื่นเค้าขนาดไหน แต่พอเจอการยัดเยียดเข้ากับตัวเองแล้วเลยไม่รู้จะตอบยังไงดีเลย แถมไอ้ที่เปรียบเทียบผมกับเจ้าต้นไม้ตรงหน้านี่ไม่รู้ว่าแอบเหน็บว่าผมเป็นต้นไผ่ที่ใช้ประโยชน์ไม่ได้แต่ดูสวยหรูรึเปล่าก็ไม่รู้

“ถ้างั้นเจ้ากระบองเพชรหนามแหลมนี่ก็เหมาะกับเธอที่สุด” เรื่องอะไรผมจะยอมให้เธอเปรียบเทียบผมกับต้นไม้อยู่ฝ่ายเีดียวละครับ เสียเปรียบหมด

(ที่มารูป : http://somdthisisliving.somd.com/vol8num3/Cactus.jpg)

หน้าตางง เหมือนมีเครื่องหมายคำถามของคนตรงหน้าทำให้ผมต้องอธิบายคนเข้าใจช้าให้ฟังอย่างละเอียด

“อึด ทน ตายยาก” นิยามที่ผมให้ไปทำให้ได้รอยแดงๆที่แขนมาเป็นการตอบแทนเลยทีเดียว

ถึงแม้จะโดนผมแซว แต่ดูเหมือนเจ้าตัวก็จะสนใจต้นไม้หนามแหลมนี่ไม่ใช่น้อย เพราะมือเล็กที่เลือกต้นนู้น หยิบต้นนี้มาดูรูปทรง เปรียบเทียบกันอยู่หลายต้น ทำให้ผมต้องคิดว่าถ้าเป็นสาวคนอื่นคงชี้ชวนให้ผมดูไม้ดอกหลากสีที่ชูคอเรียงหน้ากันอยู่เต็มไปหมดอย่างอยากจะอวดสีสันของตน แต่เธอกลับสนใจต้นไม้ที่อย่าว่าแต่ดอกเลย ใบยังไม่มีให้เชยชมซักเท่าไหร่ ซึ่งเหตุผลของเธอก็พอฟังได้นะครับ

“ไม่ค่อยมีเวลาดูแลหน่ะ อยากได้ต้นไม้ที่ไม่ต้องดูแลมาก เอาไม้ดอกไปก็ตายเสียตังซะเปล่าๆ”

แล้วสุดท้ายก็เลยได้ต้นไผ่กับต้นกระบองเพชรมาอย่างละต้น แถมเอาเจ้าต้นกระบองเพชรสีสดที่ตัวเองเลือกมายัดใส่มือผมซะอีก

“นายเอาไปเลี้ยงละกันนะ วางไว้ข้างคอม ช่วยดูดรังสี” งานนี้ก็เหมือนเดิมครับ ปฏิเสธไม่ได้เช่นเคย ต้องจำยอมรับภาระที่อยู่ดีๆ ก็ถูกโยนใส่มาให้ แถมจะบอกแบบโรแมนติกหน่อยก็ไม่มี ประมาณ …เอาต้นไม้ไว้ข้างคอม จะได้คิดถึงเราบ่อยๆ… อะไรทำนองนั้นไม่มีจากยัยนีี่หรอกครับ แต่ก็ดีชีวิตจะได้ไม่เลี่ยนมาก