โรงเบียร์เยอร์มันตะวันแดง : ประทับใจไม่รู้ลืม
โรงเบียร์เยอร์มันตะวันแดง : ประทับใจไม่รู้ลืม
วันนี้ทางทีมมีนัดกันมากินข้าวเพื่อ Team Building กันซะหน่อย กลุ่มออฟมาก่อนใครเลยอ่ะ ก็มีพี่ฮ้อ พี่ชาติ พี่ดิว พี่ก้อง พี่ตาร์ แบบว่าออฟนั่งหน้า พี่ฮ้อขับ พี่ๆ ที่เหลือนั่งเบียดกันข้างหลัง ถึงแม้เส้นทางจากบริษัทจะไม่ไกล แต่ก็คงเมื่อยอยู่ไม่ใช่น้อย พอมาถึงก็มาพบกับสถานที่ตระการตา แบบว่ากว้างมากๆ ข้างในมีสองชั้น ด้านหน้ามีเวทีขนาดใหญ่อยู่ คือออกแนวดีไซน์มาเหมือนกับที่เค้าใช้แสดงโอเปร่าเลยอ่ะ
อาหารที่สั่งมาเป็นออเดิร์ฟก่อนก็มีหมูแดดเดียว ไส้กรอก และปลาหมึก ต้มยำรวมมิตร แต่หลังจากที่พบว่าคนที่เหลือยังติดอยู่ที่บริษัทด้วยเหตุไม่คาดฝัน (รู้สึกว่าจะเกี่ยวกับ RCS และ Low Provider) คนที่มาก่อนก็เลยตัดสินใจสั่งข้าว ปลากระพงทอดน้ำปลา ขาหมูเยอรมัน ผัดผักอะไรไม่รู้ มากินซะเลย อาหารก็อร่อยดี ถึงปลาหมึกจะเหนียวไปหน่อย และต้มยำจะเข้มข้นไปนิดก็ตาม
พอเริ่มจะรอนานก็เริ่มจะกร่อยๆ พี่ชาติที่ต้องไปภูกระดึงและออกเดินทางคืนนี้ก็เริ่มกระวนกระวายที่คนที่เหลือยังไม่มา ในขณะที่พี่ฮ้อลุกขึ้นไปรับพี่โจ พี่ตาร์ก็เรียกพนักงานมาสั่งเบียร์หลอดใหญ่มาทันที อิอิ ไม่รู้จะบังเอิญไปรึเปล่า แต่หลังจากที่เบียร์มาบรรยากาศก็เริ่มครึกครื้นมากขึ้น
พอคนที่เหลือทยอยมาจนครบการแสดงก็เริ่มต้นพอดี ที่นี่มีการแสดงที่หลากหลายมาก แบบว่าทั้งแนวลูกทุ่ง แนวป็อป แนวร็อค และการแสดงแบบไทยๆ อ้อแล้วก้มี อาจารย์บรูซ แกสตันมาแสดงเปียโนแถมร้องเพลงด้วย ออฟไม่ค่อยเข้าใจความเป็นศิลปินของท่านเท่าไหร่ แต่ก็มีการผสมผสานดนตรีได้อย่างลงตัวและรื่นหูเป็นอย่างมาก นักร้องที่โดนใจมากๆ ก็คงจะไม่พ้นนักร้องหนุ่มหน้ามน แถมด้วยลักยิ้มพิฆาตใจ แบบว่าขึ้นเวทีครั้งไหน ออฟใจละลายตามไปด้วยเลย แบบว่าไปขอถ่ายรูปเค้าเลยอ่ะ (ได้รับความช่วยเหลือจากพี่ต้าร์) การแสดงแบบไทยๆ ก็ยิ่งใหญ่ตระการตามากๆ แบบว่าแอบรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้เอากล้องไปด้วย แถมเพลงที่โดนใจสุดก็คงจะไม่พ้น Nobody ที่ดังกระหึ่มและเรียกวิญญาณนักเต้นของพี่ๆ ในทีมและออฟขึ้นมาแด้นซ์กันกระจาย (วันนี้ตอนเที่ยงเพิ่งจะเป็นลมเพราะไปบริจาคเลือด)
นอกจากการแสดงจะประทับใจแล้วห้องน้ำที่ไฮโซสุดๆ ก็ทำให้งงไปเลยตอนแรกที่เข้าไปแบบว่ามีคนดูแลในห้องน้ำด้วย เข้ามาปุ๊ปเค้าจะเรียกเลยว่าให้เข้าห้องนี้ค่ะ ก่อนเข้าไปเช็ดโถให้ก่อนด้วย พอออกมาจะเอากระดาษทิชชู่มากให้ แถมขอบคุณตอนออกด้วยอะ ไม่รู้ว่าห้องน้ำชายจะมีอย่างนี้รึเปล่า คุณคะมาที่โถนี้ได้เลยค่ะ ออฟคิดว่าคงไม่มีมั้งอ่ะ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกัน แล้วก็ไม่คิดจะลองเข้าห้องน้ำชายด้วย
ในตอนแรกตั้งใจจะไม่ดื่มแอลกอฮอล์แต่ทนพี่คะยั้นคะยอไม่ไหวก็เลยเริ่มต้นค่ำคืนนี้ด้วยการสั่ง Blue Hawai มากินก็หวานๆอร่อยดี ในขณะที่พี่ๆซดเบียร์ขมๆ ที่ถึงจะมีหลายแบบก็เถอะ แต่น้องออฟกินน้ำหวานชื่นใจ ก็เลยเพลินๆ หมดไปเมื่อไหร่ไม่รู้ตัว ตามมาด้วยน้ำพันซ์ ที่อันนี้พี่พนักงานบอกว่าไม่มีแอลกอฮอล์ ก็เปรี้ยวๆดีเหมือนกัน ชุ่มคอๆ พอพี่กรเห็นออฟกินน้ำพันซ์ก็เลยสั่งกามิกาเซ่ มาให้ลองอ่ะ คราวนี้รู้สึกขมนิดนึง แต่ก็หวานๆดี ตอนที่แก้วแรกหมดก็ว่าจะพอแล้ว แต่พี่นิที่เต้นอยู่ใกล้ๆบอกว่ามีแต่น้ำเชื่อมกินได้ไม่เมา ก็เลยกินไปอีกแก้ว คราวนี้ก็หน้าแดงเลยทีเดียวอะ
ช่วงนี้เป็นช่วงเซอร์ไพร์สวันเกิดของพี่ๆ รู้สึกว่าจะหลายคนเลยทีเดียว เห็นที่เค้กนี่มีหลายชื่อเลยอ่ะ แต่ที่แน่ๆมีพี่ปอม ที่เกิดวันแรงงานพอดี ทางร้านก็มีป้ายใหญ่ๆมาให้ด้วยอ่ะ (ให้ถ่ายรูปเฉยๆ ไม่ได้ให้เอากลับบ้าน) แถมยังมีการให้พนักงานมาอวยพรด้วยอ่ะ หลังจากที่เป่าเค้กไปก็ดื่มฉลองกัน อิอิ ยังไงก็ขอให้พี่ๆมีความสุขกันนะคะ
พอเค้กส่งมาถึงออฟ รู้สึกว่าพี่ๆหลายคนจะขอผ่านเพราะเห็นบอกว่าถ้ากินของหวานกับแอลกอฮอล์จะเมาเร็ว ก็เลยเสร็จออฟ แล้วก็รู้สึกว่าจะมีชื่อออฟอยู่ที่เค้กด้วยอ่ะ ตอนแรกที่เห็นก็ไม่ค่อยแน่ใจ มันมืดๆ แต่พอถ่ายรูปแล้วชัดเลยอ่ะ ^ ^
หลังจากกินอิ่มกันแล้วก็มาเต้นกันอย่างต่อเนื่องอยู่ท้ายโต๊ะก็จะมี พี่เอก พี่หลี พี่นิ ยืนเป็นหลัก มีแจมด้วยน้องออฟ พี่ปัด พี่ก้อง และพี่เอ๋ เป็นบางจังหวะ ต้องบอกว่าพี่เอกเต้นเก่งมากๆ แถมยังร้องได้ทุกเพลงอีกด้วย จนโต๊ะข้างๆ เค้าให้ดอกไม้เลยอ่ะ ออฟเลยไม่ยอมน้อยหน้าพี่ที่คณะ เต้นบ้างเป็นบางจังหวะ จนถึงเวลาสมควรก็กลับ ครั้งนี้พี่ฮ้อมาส่งถึงหน้าร้านเลยอ่ะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
Leave a comment