เสียงของหัวใจ
โถ่เอย…โถ่เอย…หัวใจเรา
มอมเมา…มัวเมา…และสับสน
ลังเล…โลเล…และกังวล
จะพูด…จะบ่น…ไม่กล้าเลย
วันนี้…เวลานี้…นาทีนี้
ขอแค่มี…ขอแค่ใจ…ไม่สับสน
หยุดคิด…หยุดหัวใจ…ไร้กังวล
แล้วพูด…แล้วบ่น…อย่างต้องการ
น้ำตา…หลั่งไหล…และรวยริน
คำพูด…หลั่งสิ้น…ความสงสัย
เลิกปิดบัง…เปิดตา…และเปิดใจ
โถ่ความใน…มิอาจ…ปิดบังเลย
คนดี…ของหัวใจ…เปิดใจกว้าง
ความบางอย่าง…ของหัวใจ…ที่สับสน
ได้พูดไป…ได้บอกไป…เลิกกังวล
ไม่มืดมน…ไม่ร้อนรน…เหมือนคืนวาน
ขอบคุณ…ที่คอยฟัง…เด็กเพ้อเจ้อ
ดั่งเพียงนอน…เหมือนละเมอ…เพียงเผลอไผล
สายธาร…ของคำพูด…ออกจากใจ
ส่งมันไป…ผ่านทุกข์ไป…กับสายลม
Leave a comment