[Movie] Dear Galileo : หนีตามกาลิเลโอ

การที่เลือกดูหนังเรื่องนี้ต้องบอกว่าสาวๆ เป็นเป้าหมายหลัก แต่สิ่งที่ได้กลับมานั้น นอกจากความน่ารักของทั้งสาว “เต้ย” และ สาว “ต่าย” ก็ยังได้อะไรกลับมาอีกมากมายเลยทีเดียว หนังเรื่องนี้บอกเรื่องราวของความรักระหว่างชายหญิง ครอบครัว และเพื่อนออกมาผ่านการดำเินินเรื่องที่ไม่ดูซับซ้อนเท่าไหร่นัก แต่ก็ทำเอาน้ำตาซึมไปได้หลายตอนเลยทีเดียว

เพิ่งกลับมาจากดูหนังกับครอบครัว นานๆที่ได้มาอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากันซักที วันนี้พี่สาวเลิกเรียนเร็ว (เค้าเรียนป.โทแล้วอ่ะ จบพร้อมออฟเลย) ก็เลยนัดแม่ และไผ่ไปดูหนังกัน หลังจากที่ผิดคิวไปเมื่อวาน หนังเรื่องนี้จริงๆ โทรจองตั๋วไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่พอดีแม่เลิกงานช้าเลยไปดูไม่ทันก็เลยได้มาดูวันนี้แทน

เรื่องนี้เป็นหนังอีกเรื่องนึงที่อยากไปดู ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นตัวอย่างหนังแล้ว เพราะว่าความสดใสและน่ารักของสาวๆ ที่เป็นตัวเอกของเรื่องนั้นได้ใจไปเลยเต็มๆ รอยยิ้มของเต้ยที่ทำให้อดยิ้มตามไปด้วยทุกครั้ง และความเท่ๆและห้่าวๆของต่ายที่ต้องฮาตามอย่างอดไม่ได้ แล้วยังมีคำคมเด็ดๆ จากเรย์อีกเพียบที่ต้องบอกว่าโดนใจไปเยอะเหมือนกัน

การเริ่มเรื่องตอนที่มีโฆษณาตอนแรกนั้น ออฟแอบชอบการใช้เส้นๆ และการออกแบบของเค้าดีมากๆ ทำให้รู้สึกว่าโฆษณาไม่นานนัก ทั้งที่ถ้านับดูจริงๆ ก็เยอะใช้ได้เหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นการบินไทย เป๊ปซี่ โซนี่ และอีกหลายอย่างที่จำไม่ได้ เอาเป็นว่าไม่รำคาญละกันเพราะว่าได้เห็นภาพสวยๆ และการใช้เส้นในการแสดงอย่างงดงาม

เรื่องราวของ “วงกลม” ที่นุ่นกับแฟนเก่าคุยกันนั้น เรื่องราวที่ว่าการดำเนินความรักก็เหมือนกับเอาวงกลมสองวงมา Intersec กัน แต่ละคนก็ต้องมีพื้นที่เป็นของตัวเอง แต่ก็มีพื้นที่บางส่วนที่ใช้ร่วมกัน ดังนั้นถ้าล้ำเส้นขอบเขตออกมาแล้ว ก็จะทำให้อีกฝ่ายลำบากใจ” ทำให้ออฟต้องแอบกลับมาคิดถึงตัวเองเหมือนกันว่า “เราล้ำเส้นรึเปล่าหว่า???”

สำหรับออฟการที่คนคบกันแล้วจะไปไหนด้วยกันตลอด ไม่ใ่ช่เรื่องแปลก แต่บางครั้งก็ต้องมีเวลาเป็นส่วนตัวกันบ้าง เวลาที่อีกฝ่ายไม่ควรจะมาก้าวก่ายให้ลำบากใจ หนังเรื่องนี้บอกความเป็นผู้หญิงของผู้หญิงหลายๆ คนได้ชัดเจน ก่อนที่จะมีแฟนก็เคยทำอะไรด้วยตัวเองได้ ไปไหนคนเดียวได้ แต่พอมีแฟนก็เริ่มจะไปคนเดียวไม่ได้ ติดเอาแฟนไปด้วยตลอด (นี่ออฟกำลังเป็นใช่ไหมเนี่ย = =) แต่สำหรับผู้ชายออฟว่าเค้าก็ยังคงอยากได้อิสระของเค้าไว้เท่าเดิมเหมือนก่อนที่จะคบกัน ถึงแม้ว่าจะอยากไปไหนกับเราบ้างแต่ก็ไม่ใช่ทุกครั้ง ทุกที่ ทุกเวลา ดังนั้นสาวๆ ก็ต้องหัดพึ่งพาตัวเองได้ เพราะสุดท้ายคนที่เราควรจะรักมากที่สุดก็คือ “ตัวเราเอง”

เรื่องราวของครอบครัว ความห่วงใย ความเอาใจใส่ ที่บอกผ่านหนังมานั้นทำเอาออฟน้ำตาซึมไปหลายตอน อาจจะเป็นเพราะไม่ค่อยสนิทกับพ่อนัก (ไม่ได้คุยกันชาติเศษแล้ว) พอตอนที่พ่อลูกเค้าคุยกันก็เลยแอบรู้สึกว่า “อยากให้เค้าเป็นห่วงเราแบบนี้บ้างจัง” น้ำตาซึมไปเลยนะเนี่ย ทั้งๆที่บทพูดก็ไม่ได้ซึ้งอะไร

สถานที่ต่างๆที่เป็นฉากของเรื่อง เหมือนจะรวบรวมสถานที่ท่องเที่ยวในฝันเอาไว้เลยก็ว่าได้ ไม่ว่าจะเป็น หอเอนปิซ่า ไอเฟล เวนิซ สโตนเฮนจ์และอีกหลายทีซึ่งก็ถ่ายภาพออกมาได้สวยถึงแม้ว่าบางฉากอาจจะเป็นฉากประกอบเกินไปหน่อยจนเหมือนจะไม่คุ้มค่าลงทุนยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยเลย ยังคิดอยู่เลยว่าซักวันนึงจะเอามือไปยันไม่ให้หอเอนปิซ่าล้มอ่ะ “ใครคิดเหมือนออฟบ้างยกมือขึ้น”

หลังจากดูหนังเรื่องนี้ออฟคิดว่าคงมีใครติดเอาการโยนก้อนหินเพื่อดูว่าคำอธิษฐานเป็นจริงไหมเพิ่มขึ้นอีกจมเลย ออฟก็คงเป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน ตอนนี้กำลังคิดว่าจะไปโยนก้อนหินที่ไหนดีเพราะว่าช่วงนี้ใกล้สอบแล้ว ยังไม่ค่อยมีโอกาสจะได้ไปไหนเท่าไหร่นัก ในมหาลัยก็ยังนึกไม่ออกว่าจะไปโยนที่ไหนดีอ่ะ อ้อแล้วก็เรื่องยกมือขึ้นก็เหมือนกัน ออฟมาจากโรงหนังแล้วออฟยังถามไผ่เลยว่า “ใครยังทำ HCI ไม่เสร็จยกมือขึ้น” อิอิ ก็วันนี้ใช้เวลาทำการบ้านมาดูหนังแล้วนี่นา ต้องกลับไปปั่นต่อ ซึ่งก็คงได้เวลาแล้วอ่ะ แต่รู้สึกความเต็มอิ่มจากหนังมันล้นออกมาจนบรรยายไม่หมดยังไงก็ไม่รู้ ถ้าไว้มีแรงจะมาอัพต่อละกันนะคะ

“ใครชอบหนังเรื่องนี้ยกมือขึ้น”