[Movie] รถไฟฟ้ามาหานะเธอ…สุดยอดหนังรักที่ไม่ควรพลาด

รถไฟฟ้ามาหานะเธอ…สุดยอดหนังรักที่ไม่ควรพลาด คนโสดถ้าดูแล้วจะอยากหาคนมาข้างกายมากๆ ส่วนคนมีคู่จะได้รอยยิ้มกลับไปกับความน่ารักของทั้งเนื้อเรื่อง ความหล่อของพระเอกเคนที่ดึงดูดในสาวๆ ให้กรี๊ดกันลั่นโรง และความเปิ่มของสาวหมวย ที่จะใช้ความฮามามัดใจชายหนุ่ม เรื่องนี้แนะนำให้ไปดูมากๆ หนังยาวกว่า 2 ชั่วโมงดูเต็มอิ่มแบบไม่เสียดายตังเลย

เรื่องย่อของรถไฟฟ้ามาหานะเธอ

สาวหมวย “เหมยลี่” (คริส หอวัง) ที่อยากสละความโสดและความเหงาออกไปจากชีวิต ยิ่งเพื่อนสาวมาแต่งงานหายกันไปหมด ยิ่งตอกย้ำความเดียวดายให้กับเธอมากขึ้น แล้วอุบัติเหตุจากการเมาแล้วขับของเธอก็เป็นจุดเิริ่มต้นให้พบกับชายหนุ่มที่ฟ้าประทานมาให้อย่าง “ลุง” (เคน ธีรเดช) วิศวกรหนุ่มของรถไฟฟ้าที่ต้องทำงานยามค่ำคืน คนที่เข้ามาทำให้ชีวิตของเหมยลี่รู้จักการไล่ตามเป้าหมายขึ้นมาบ้าง

เมื่อความอายยังมากพอที่จะทำให้เธอไม่กล้า ก็เลยต้องขอคำปรึกษาจากสาวน้อยข้างบ้านอย่าง “เพลิน” (แพตตี้) ที่เป็นสาวมือโปรในการสลับรางและทำให้หนุ่มๆตกหลุมรัก ซึ่งต่อมาก็กลายมาเป็นคู่แข่งคนสำคัญ สุดท้ายแล้วความรักของเหมยลี่จะสมหวังหรือไม่ เมื่อคนนึงทำงานตอนกลางวัน อีกคนทำงานตอนกลางคืน แล้วคนที่ไม่ค่อยได้เจอกัน ไ่ม่มีเวลาให้กัน จะมาเป็นแฟนกันได้ไหม ต้องไปติดตามในหนังค่า

เคยไหมเหงา… เคยไหมอยู่คนเดียว… เคยไหมอยากมีแฟน…

ความรู้สึกเหล่านี้ หรือคำถามเหล่านี้คงไปโดนใจหนุ่มๆ สาวๆ หลายคนไม่น้อย โดยเฉพาะสาวออฟฟิต ที่โลกเริ่มจะแคบลง การเจอคนและเปิดโลกรู้จักกับคนอื่นก็น้อยลง ทำให้บางครั้งการที่จะได้เจอใครสักคนที่มาอยู่เคียงข้างเรานั้นเหมือนมันช่างยากเย็น แล้วไอ้การจีบผู้ชายก่อนนั้นมันต้องใช้วิทยายุทธเหนือชั้นและสูงส่งกว่าการที่ผู้ชายมาจีบผู้หญิงมากนัก เพราะมันเสี่ยงเหลือเกินกับคำว่า “ไล่จับผู้ชาย” แต่พอเป็นผู้ชายกลับใช้คำว่า “ตามจีบสาว”

ถ้าให้พูดกันตรงๆ การไปจีบผู้ชายก่อนนั้น ผู้ชายคนที่เราไปจีบนั้นจะมองเรายังไงก็ไม่รู้ ให้ท่าเกินไปก็ไม่ได้ ไล่ตามกันซึ่งๆหน้าก็ไม่ได้ แอบตามเค้าก็เดี๋ยวโดนว่าโรคจิต เป็นตัวของตัวเองมากตั้งแต่แรกนะหรอลองตดในลิฟต์ตอนอยู่กับเค้าดูตั้งแต่ครั้งแรกๆที่เริ่มสนิทกันซิ เค้าจะรับเราได้ไหม แต่งตัวปอนๆไปดูหนังด้วยได้ไหม อะไรอีกหลายอย่างที่ทำให้ผู้หญิืงต้องทำตัวให้ผู้ชายประทับใจในตัวเราตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้รู้จักกัน (ตอนหลังที่เค้าตกหลุมมาแล้วจะเป็นยังไงค่อยว่ากันทีหลัง อิอิ)

ความรู้สึกหลังจากดูหนังเรื่องรถไฟฟ้ามาหานะเธอ

รถไฟฟ้ามาหานะเธอ เป็นหนังที่ทำให้ได้ขำตลอดทั้งเรื่องกับความฮาของตัวละครที่นำทีมโดยนางเอกสาว ที่แสดงความเปิ่นมาตลอด เป็นคาแรกเตอร์ที่น่ารักมากๆ แบบว่าเป็นนางเอกที่มีความเป็นของตัวเองดีมากๆ ไม่ใช่ร้ายไปอย่างก้าวร้าว หรือว่าเรียบร้อยอย่างผ้าพับไว้ เป็นเป็นการดึงเสน่ห์ของผู้หญิงออกมาอย่างพอดีๆ และลงตัว

เนื่องจากว่าเป็นอีกคนหนึ่งที่ใช้งานรถไฟฟ้าเป็นประจำตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เริ่มใช้ตั้งแต่มันเปิดครั้งแรก เพราะสภาพแวดล้อมโรงเรียน บ้าน ร้านแม่ มหาวิทยาลัยอยู่ทางรถไฟฟ้าทั้งสิ้น (เซนต์หลุยส์-สุรศักดิ์, สาธิตประสานมิตร-อโศก, ม.เกษตร-หมอชิต, บ้าน-อ่อนนุช, ร้านแม่-ศาลาแดง) ต้องบอกว่าการที่หนังมีการใช้รถไฟฟ้าเป็นตัวเล่าเรื่องนั้นทำให้อยากรู้และอยากไปดูมากๆ ว่าเค้าจะเอามุมไหนไปถ่าย เล่าเรื่องเกี่ยวกับตัวละครที่เกี่ยวข้องกับรถไฟฟ้ายังไง และอยากดูมุมมองการถ่ายรถไฟฟ้าออกมาในรูปแบบของภาพยนตร์ว่าจะสวยแค่ไหน ซึ่งเรื่องนี้ตอบโจทย์ได้อย่างดี มีการเลือกสถานที่ต่างๆ ที่รถไฟฟ้าผ่านและเก็บภาพไว้ได้ดี รวมไปถึงเนื้อเรื่องก็มีความสมเหตุสมผลไม่ลอยหรือเว่อร์จนเกินไป