หลากเรื่องราวความรักโดนใจ ตอนที่ 1 …จะหญิงหรือชายก็รักได้ทั้งนั้น

ก่อนจะเริ่มเอนทรี่นี้ ขอบอกไว้ก่อนนะคะ ว่าช่วงนี้ออฟยังไม่ความสุขกับความรักเป็นอย่างดี
มีปัญหาบ้าง ทะเลาะกันบ้างเป็นสีสันของชีวิต
แต่ที่อยู่ดีๆ ก็ลุกขึ้นมาเปิดเครื่องเพื่ออัพเอนทรี่นี้ก็เพราะ…รู้สึกอยากเขียนเท่านั้นเอง

ตอนที่ 1 …จะหญิงหรือชายก็รักได้ทั้งนั้น

ในฐานะที่ออฟเป็นหนึ่งในไม่กี่คน ที่มีโอกาสได้คบหาสมาคมกับคนหลากเพศมาอย่างใกล้ชิด หรือที่เรารู้จักกันในฐานะทางสังคมว่า “แฟน” นั่นแหละค่ะ ซึ่งถึงแม้ตอนนี้ออฟจะเริ่มจะเดินเข้าทางหลักของถนนสายหัวใจแล้ว แต่วันนี้ก็จะมาเล่ามุมมองของช่วงชีวิตที่เคยไปเข้าซอยลัด ขึ้นทางด่วน หรือแม้กระทั่งมุดลงอุโมงให้ฟังกันค่ะ

รักวัยละอ่อนในโรงเรียนหญิงล้วน

ย้อนไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน…ช่วงที่ออฟได้เริ่มมี “แฟน” กับคนอื่นเค้าบ้าง เอิ่มมันอาจจะดูแก่แดดไปนิดนะคะ
สำหรับตอนนั้นที่จะมีแฟนตั้งแต่สมัยอยู่ประถม ยังใส่เสื้อแขนยาว คอซองอยู่เลย
แถมโรงเรียนที่อยู่ก็เป็น…”โรงเรียนหญิงล้วน” ซะด้วย
ซึ่งออฟว่าคงเป็นเพราะสภาพแวดล้อมต่างๆ…ความใกล้ชิด…และ เทรนของเด็กโรงเรียนหญิงล้วน
ที่ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลยที่เราจะคบกับใครซักคนเป็นแฟน…ทั้งๆที่เค้าเพศเดียวกับเรา

ก่อนอื่นต้องขออภัยในความจำของสมองน้อยๆ ของออฟที่มิอาจจะจำชื่อ
หรือแม้กระทั่งจำนวนคนที่เคยคบหาในช่วงนั้นได้เลย
ต้องบอกว่ามีเพียงจดหมายรักกองโต จากกระดาษลายสวยน่ารักจากซาริโอ ใส่อยู่ในแฟ้มที่ยังไงก็ิทิ้งไปไม่ได้อยู่ดี
นอนอยู่ในลิ้นชักที่โต๊ะข้างหัวนอนในห้องนอนของออฟจนถึงทุกวันนี้

ช่วงนั้นความรักมันเป็นเหมือน…ความหลงใหล
คุยโทรศัพท์กันข้ามวันข้ามคืนกันได้ แบบไม่คิดจะเสียดายค่าโทรศัพท์ และเวลานอน
ถ้าเป็นตอนนี้ละก็… สำหรับออฟแล้วเวลานอนนั้นสำคัญยิ่งกว่าสิ่งใดในสามโลกเลยทีเดียว

ถ้าคนรู้จักออฟเืมื่อเข้ามหาลัยแล้ว หรือช่วงทำงานคงจะนึกภาพออฟช่วงนั้นไม่ออกแน่ๆ
เพราะตอนนั้นออฟเป็น… “ทอม”
เรื่องจะให้ใส่กระโปรงสีหวาน หรือว่าจะเป็นเดรสชุดสวยละก็ตัดทิ้งไปได้เลย
เพราะคอนเซ็ปต์ตอนนั้นเป็น ผมซอยสั้น เสื้อยืดตัวใหญ่ กางเกงยีนส์ตัวโคร่ง และรองเท้าบาสเท่านั้น

ดังนั้นคงไม่แปลกอะไรที่คนที่รู้จักออฟตอนนั้น แล้วมาเห็นออฟตอนนี้คงจะแทบจำไม่ได้เลยทีเดียว
ช่วงนั้นเป็นช่วงเวลาที่เปลี่ยน “สาว” และเริ่มต้นรักครั้งใหม่อย่างรวดเร็วมาก
สถิติเลิกกันเร็วสุดนี่รู้สึกว่าจะเป็น 2 อาทิตย์ได้ละมั้ง

รักรุนแรงสมัยมัธยมต้น

พอย้ายโรงเรียนมาอยู่โรงเรียนสหศึกษา อันประกอบด้วยนักเรียนชายและหญิงนั้น
สำหรับเด็กหญิงที่เคยเจอคนแวดล้อมมีแต่สาวๆ นั้นก็มีเหวอๆ ไปบ้างเหมือนกัน
ซึ่งช่วงนั้นก็เป็นช่วงเปลี่ยนแปลงของชีวิตอีกครั้งหนึ่งเลยทีเดียว

จากที่เคยควง “สาว” อย่างเดียวก็เปลี่ยนมาควง “ทอม” กันบ้าง
แต่ตอนนั้นก็แบบว่าคงเป็นเพราะการแข่งบาสละมั้งคะ ที่ทำให้กลุ่มคนส่วนใหญ่ที่เจอเป็นนักบาส
ซึ่งคงไม่ต้องบอกว่ากีฬา “บาสเกตบอลหญิง” นี่ มันควรจะเปลี่ยนประเภทเป็น “บาสเกตบอลทอม” ขนาดไหน

ช่วงนั้นออฟคบใครได้นานขึ้น ตกเฉลี่ยคนละประมาณ 1 – 2 เดือน
อันนี้ถือเป็นการพัฒนาการอย่างต่อเนื่องในการคบ ปรับตัวเข้าหาใครสักคนเลยทีเดียวค่ะ
ตอนมัธยมต้นนี่เรียกได้ว่า รักรุนแรง พอสมควรเลยทีเดียว

แบบว่าเคยงี่เง่าขนาดบอกเลิกกับแฟนด้วยการโยนเหรียญหัวก้อยด้วยอะ
ประมาณว่าถ้าหัวเราคบกัน ถ้าออกก้อยเราเลิกกัน
ซึ่งไม่ต้องคำนวนค่าทางสถิติเป็น ก็พอจะบอกได้ว่าไอ้คนที่คิดเล่นเกมนี้ มันตั้งใจจะเลิกแค่ไหน

ส่วนคนที่คบกันช่วงนั้นก็พอจะไล่ชื่อกันได้อยู่อะคะ
แต่ว่าลำดับในการคบนี่ ไม่มั่นใจเท่าไหร่เหมือนกัน
เพราะความเศร้านิดหน่อย (ของออฟ และคนที่มาคบกับออฟ) มันอยู่ที่ว่าความห่างไกลนั้นทำให้เราเจอใครอีกคนได้ง่ายเหลือเกิน
แต่เรื่องที่มั่นใจสุดๆ คือคบทีละคนแน่นอน

ตอนช่วงมัธยมต้นนั้น คนที่จะคบกับออฟมีคุณสมบัติอยู่ที่ว่า
1. ไม่ได้อยู่โรงเรียนเดียวกัน
2. ต้องอยู่รุ่นเดียวกัน หรือเป็นรุ่นพี่

ประมาณว่ารู้ตัวดีว่าคบใครไม่ได้นาน ถ้าเลิกกันแบบไม่ดี
แล้วถ้าอยู่โรงเรียนเดียวกันที่ยังต้องเจอหน้ากัน มันจะมองหน้าไม่ติดซะเปล่าๆ
ก็เลยเลือกคบแต่คนที่อยู่ต่างโรงเรียน

รักหนุ่ม (ที่เพื่อนไม่การันตีความแมน) ครั้งแรก

คงเพราะโตขึ้นมาหน่อยแบบว่าขึ้นมัธยมปลายแล้ว
หรือว่าอาจจะอยู่ในช่วงที่เริ่มเบื่อการเปลี่ยนคนคบด้วยบ่อยๆ แล้ว
ก็เริ่มเลือกคบคนมากขึ้น ทำความรู้จักกันก่อนคบมากขึ้น
แล้วในที่สุดออฟก็แหกกฏของตัวเอง และเริ่มเบนกลับเข้าสู่หนทางที่ควรจะเป็น

โดยการคบกับ “ผู้ชาย” ซึ่งเรียนอยู่ในโรงเีรียนเดียวกัน
งานนี้คงไม่ต้องบอกว่ามันเริ่มจะเข้าที่เข้าทางกว่าการคบครั้งก่อนๆ ขนาดไหน
เพราะว่าแค่นั่งสบตากันในห้องเรียนก็มีความสุขแล้ว

ชายหนุ่มที่ออฟคบด้วยตอนนั้น เพื่อนๆ มิอาจการันตีได้ว่าเป็นชายแท้หรือไม่
แต่อย่างน้อยออฟก็เคยตื่นเต้นเวลาจับมือกับเค้าน้าค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ถึงแม้เค้าจะเป็นหรีด และเต้นเพลงของทาทา ได้แม่นและสวยงามกว่าออฟก็เหอะ
เพราะงั้นออฟก็เลยขอเพิกเฉยในความสงสัยในความแมนของแฟนคนนี้ไป

การคบกับชายหนุ่ม (ที่เพื่อนยังไม่การันตีความแมน) ครั้งนี้นั้นเริ่มมีการปรับตัวเข้าหากันสูงขึ้น
ระยะเวลาเกือบปีที่ได้คบกันนั้น เป็นช่วงเวลาที่อยู่ในความทรงจำ
ที่มีความสุข น้ำตา และเสียงหัวเราะ อยู่ในซอกนึงของหัวใจ

รักและอนาคตร่วมกัน

หลังจากการเลิกกันไปแล้ว ออฟก็ห่างหายจากการตกหลุกรักใครสักคนไป
อาจจะเป็นเพราะเหนื่อยเหลือเกิน
หรือไม่ก็คงเป็นเพราะทุ่มเทเวลาไปกับการ Admission และเพื่อนให้อย่างเต็มที่

และพอเข้ามหาลัยนั้นก็หัดมีกิ๊กอะไรกับเค้าบ้างแล้วค่ะ
มีทั้งรุ่นพี่ และเพื่อนร่วมคณะ
แต่ก็ยังไม่กล้าคบใครซักที เพราะคิดว่าุ้จะเริ่มคบใครด้วยยังมีความคิดว่าจะเลิกกันไหมนั้น อย่าเพิ่งคบเลยดีกว่า

กว่าจะมาเจอคนที่คิดว่าใช่…ก็ห่างหายจากการมีคู่ควงไปนานทีเดียวเลยค่ะ
งานนี้เพื่อนๆ การันตีแล้วว่า “แมน” แน่นอน
และช่วงเวลาที่ผ่านมา ที่ได้ศึกษาเรียนรู้กัน ทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้างให้พอเป็นสีสัน

ตอนนี้ถ้าให้ออฟตอบว่าเราเข้ากันได้ดีที่สุดเรื่องอะไร
ตอบให้แบบไม่ต้องคิดเลยว่า “เรื่องกิน”
ถึงมันจะไม่ใช่จุดเริ่มต้นของรักครั้งนี้ แต่มันเป็นปัจจัยหนึ่งที่เราไปด้วยกันได้ดีเลยทีเดียวค่ะ

รักครั้งนี้ของออฟต้องบอกว่าอุปสรรคมีน้อยมาก
มีความลำบากน้อยกว่าการโทรไปจองร้านเนื้ออีกค่ะ

ประมาณว่า ไม่ต้องห่วงและกังวลเรื่องชู้สาว กิ๊กอะไรจะมาพัวพัน
สุรา เมรัย ผับ บาร์ก็ห่างไกลไม่มีปัญหา
ความห่างกันก็ไม่มี เพราะไม่เจอหน้ากันตอนเข้าห้องน้ำกับตอนนอนเท่านั้น
ทางบ้านของทั้งคู่ ก็ดูโอเคดี ยังไม่มีเรื่องตบตีอะไรกันให้ต้ิองหนักใจ
ส่วนที่เท่าคบกันมาแล้วจะมีทะเลาะกันบ้าง ก็เรื่องเล็กน้อยจนอายที่จะมาเล่าให้ฟัง
ว่าตอนนั้นร้องไห้ งอแง เพราะเรื่องอะไร

บทสรุป ตอนที่ 1 …จะหญิงหรือชายก็รักได้ทั้งนั้น

จากการคบหลากหลายเพศ จนมาจนถึงตอนนี้ออฟได้แต่ยิ้มให้กับอดีตที่ผ่านมา
มันเป็นเรื่องขำๆ ที่มีความสุขจนต้องเล่าให้ลูกฟังแน่นอนเลยทีเดียว
ว่าคุณแม่มีเรื่อง เปรี้ยว ซ่า กับความรักขนาดไหน

เพราะจะมีใครซักกี่คนที่ได้คบกับคนหลายเพศเท่าออฟขนาดนี้
ไม่ต้องนับจำนวน และช่วงเวลาของแต่ละคน
แค่เริ่มมีแฟนตั้งแต่ประถมหญิงล้วน ก็ทำหลายคนอึ้งกันมาได้แล้ว

ถึงแม้ว่าจะเป็นความรักที่ไม่ได้โรยกลีบกุหลาบ
แต่มีหนามแหลมโผล่มาทิ่มแทงยังกับด่านในเกมส์ต่อสู้
ยังไงมันก็ทำให้ออฟได้คิดว่า ความรัก นั้นไม่จำกัดเพศเลยจริงๆ

ความรักที่ผ่านมาของออฟทุกครั้งไม่มีครั้งไหนเลยที่ออฟไม่บอกรัก
ไม่มีครั้งไหนเลยที่ไม่มีความห่วงหา
และไม่มีครั้งไหนเลยที่ออฟนึกเสียใจ

ขอเพียงกล้าที่จะรัก…คนที่เราอยากรัก
กล้าทีจะผิดหวัง…กับรักครั้งใหม่
กล้าที่จะมีความสุขและความเสียใจ
แล้วสักวันจะได้พบใครซักคน…ที่รักจริง