นายอนามัย…กับยัยซกมก ตอน เพราะมันไม่ใช่แค่…วันธรรมดา

ใกล้มาถึงแล้วสำหรับวันเกิดของนายภูผา…คนพิเศษสำหรับหัวใจฉัน ก็เพราะเค้าไม่ใช่คนธรรมดานั่นแหละ (อ้อเค้าก็ไม่ได้เป็นยอดมนุษย์อะไรหรอกนะ ก็ครบ 32 ประการเหมือนทุกคนนั่นแหละ) เลยทำให้ฉันมานั่งคิดมากอยู่อย่างนี้ ทั้งๆที่เค้าก็บอกแล้วว่าอย่าไปคิดมากเลยนะ

ที่ปรึกษานะหรอก็ต้องเอาใกล้ตัวไว้ก่อน หลังจากที่พยายามคั้นสมองและปัญญาที่มีอยู่น้อยนิดของตัวเองและไม่ได้อะไรกลับมา เหมือนกับว่าจะได้ยินแต่เสียงตอบรับตอนโทรหาไม่ติด “ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก…” เจ้าเพื่อนตัวดี ที่ตอนนี้ตัวมันอยู่ห่างไปหน่อยถึงภูเก็ต แต่ว่าสำหรับเทคโนโลยีการสื่อสารของโลกก้าวหน้าถึงขนาดนี้แล้ว ไม่นานหลังจากที่เปิดโปรแกรมสื่อสารที่นายก้างมักจะออนไลน์อยู่เสมอ ก็ไม่ผิดหวัง

> * < โอยอิงเครียด : ไม่รู้จะให้อะไรวันเกิดภูดีอะ
อยู่ภูเก็ตสบายอุรา : – -” ซื้อ eeepc เราให้เป็นของขวัญ ม่ะ ๕๕๕+
> * < โอยอิงเครียด : ตลกละ ตังไปเที่ยวยังจะไม่ค่อยมีเลยอ่ะ
อยู่ภูเก็ตสบายอุรา : ฮ่า ฮ่า..
> * < โอยอิงเครียด : ทำอารายดีหว่า
อยู่ภูเก็ตสบายอุรา : ขายถูกๆ เลยตอนนี้ร้อนเงิน ๕๕๕+
> * < โอยอิงเครียด : ไม่เอาอ่ะ เข้าเรื่องๆ
อยู่ภูเก็ตสบายอุรา : แล้วตุ๊กตา ถักแกง่ะ
> * < โอยอิงเครียด : ให้เป็นของขวัญครบรอบไปแล้วไง

เริ่มต้นจะหาตัวช่วยก็เริ่มจะมืดมนเข้าซะแล้ว มันไม่ยอมช่วยคิดแล้วยังจะขายของอีก ตอนแรกว่าจะทำบลูเบอร์รี่ชีสเค้กไปให้ แต่ว่าวันเกิดเค้า เป็นวันที่กลับจากไปเที่ยวภูเก็ตอ่ะ แล้วจะเอาไปท่าไหนก็ไม่รู้ ตอนแรกคิดว่าจะแยกร่างแล้วส่งไปรษณีย์ไปให้นายก้างหาที่แช่ให้ก่อน แต่กลัวว่ามันจะเน่าซะก่อนอ่ะ ลองถามมันดูดีกว่าว่าที่นู่นมีให้ซื้อไหมอ่ะ

> * < โอยอิงเครียด: แกๆ ที่นู่นมีให้ซื้อเค้กไหมอ่ะ วันกลับวันเกิดภูอ่ะ ถ้าเราทำคงไม่ได้กิน
อยู่ภูเก็ตสบายอุรา: 7-11 ไง… มีเค้กกก
> * < โอยอิงเครียด: เฮือก
อยู่ภูเก็ตสบายอุรา: อยากกินเค้ก เดลี่ควีน อิอิ
> * < โอยอิงเครียด: มันมีไหมอ่ะ
อยู่ภูเก็ตสบายอุรา: ไม่รู้ เซ็นทรัล มั้ง ๕๕๕+
> * < โอยอิงเครียด: กรรม

คำตอบที่ได้ทำให้หนทางที่พอจะมีมืดมนไปอีกทาง เพราะว่าที่พักห่างจากตัวเมืองเกือบชั่วโมงแหนะ แล้วจะแวบหายไปซื้อตอนไหนได้ก็ไม่รู้ หรือ ถ้าเค้ารู้ก็คงไม่เซอร์ไพรส์แน่ๆเลยอ่ะ = = แล้วไอเดียก็แวบขึ้นมา แบบว่าไม่มีอะไรที่โลกออนไลน์ไม่มีนี่นา ลองหาเว็บที่เค้ารับสั่งเค้กออนไลน์ดีกว่า

> * < โอยอิงเครียด: เราสั่งออนไลน์ดีกว่า
อยู่ภูเก็ตสบายอุรา: – -“
> * < โอยอิงเครียด: http://www.cake2thailand.com/th/-c-41.html แพงจังอ่ะ
อยู่ภูเก็ตสบายอุรา: มันมาส่งถึงภูเก็ตเหรอ – -“
> * < โอยอิงเครียด: เค้าบอกว่าส่งทั่วไทยนี่หว่า แกเอาที่อยู่แกมาดิ แต่แพงมากเลยอ่ะ
อยู่ภูเก็ตสบายอุรา: เหอ ๆ ไม่รู้โว๊ย ที่อยู่ง่ะ – -“
> * < โอยอิงเครียด: ต่ำสุดก็ 1200 แล้วอะ
อยู่ภูเก็ตสบายอุรา: อย่าทำให้มัน ยุ่งยากเลย ก็แค่วันเกิด – -“
> * < โอยอิงเครียด: อ่าๆๆ

หลังจากจบประโยคของเจ้าเพื่อนตัวดี ก็รู้สึกหงอยๆ ยังไงก็ไม่รู้แบบว่า ก็เข้าใจอะนะว่ามันก็แค่วันเกิด แล้วก็ไม่ได้อยากทำอะไรให้มันยุ่งยาก แต่ว่าก็อยากจะทำอะไรให้นี่นา โอยเครียด นี่ก็จะตีสองแล้วยังไม่ได้นอนเลย พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปฝึกงานด้วยอ่ะ

มาถึงที่ฝึกงานแบบเบลอๆ เมื่อคืนนี้หลังจากที่พยายามคิดหัวแทบแตกทั้งคืนก็ยังไม่ได้ไอเดียอะไร แบบว่าของที่หาซื้อทั่วไปได้ตามห้างก็ไม่อยากซื้อ (มันธรรมดาเกินไป = = ยัยเรื่องมาก !!!) ของที่อยากจะทำให้ แบบว่าไอ้ที่พอมีความสามารถ อย่างตุ๊กตาก็เพิ่งถักไปให้ ส่วนเค้กที่น่าจะทำได้ก็หาทางเอาไปให้ไม่ได้ ว่าจะทำกรอบรูป นาฬิกา ที่รองข้อมือ ที่ใส่โทรศัพท์ เวลาก็ลดลงเหลือน้อยเหลือเกิน (เริ่มคิดมานานแล้วน้า แต่คิดอะไรไม่ออกอ่ะ ~~) แถมยังต้องเตรียมตัวเข้าทดสอบความสามารถของทางบริษัทอีก ที่ตอนนี้ก็ยังอ่านไปไม่ได้ถึงไหนเลย

> * < โอยอิงเครียด : พี่ต้าร์ๆ ออฟปรึกษาหน่อยสิคะ
ท่องไปให้ทั่วแดน: ว่าไงอ่ะ
> * < โอยอิงเครียด: วันเกิดผู้ชายเค้าอยากได้อะไรกันอ่ะ
ท่องไปให้ทั่วแดน: ไม่รู้ดิ แล้วแต่คนนะ
> * < โอยอิงเครียด: ใกล้จะถึงวันเกิดภูแล้วอ่ะ ออฟไม่รู้จะทำอะไรให้ดี
ท่องไปให้ทั่วแดน: ทำพวกนาฬิกาดิ แบบข้างหลังเป็นรูปกันและกันไง
> * < โอยอิงเครียด: เคยทำให้พี่สาวแล้วอ่ะ แบบนั้นอ่ะ
ท่องไปให้ทั่วแดน: แต่มันคงจะเขินๆ เนอะเวลาเห็นรูป อิอิ
> * < โอยอิงเครียด: อะนะ

แล้วก็เริ่มต้นเล่าความคิดแสนจะบรรเจิด แต่หนทางดำมืดให้พี่ฟัง จนกระทั่งพีปอม ที่เป็น Manager ผ่านมาก็เลยขอความช่วยเหลือซะเลย แบบว่าจริงๆ ก็อยากได้เป็นเค้กอะ วันเกิดก็ต้องมีเป่าเค้ก คู่กันนี่นาเนอะ แถมด้วยปัญหาที่ตอนนี้ยังแก้ไม่ได้ด้วยเลย

ช่วงนี้มีแต่เรื่องปวดหัว: พอจะมีความสามารถในการแต่งหน้าเค้กบ้างไหมอ่ะ
> * < โอยอิงเครียด: โอย ไม่มีอะค่ะ ไม่เคยทำ
ช่วงนี้มีแต่เรื่องปวดหัว: พี่คิดว่า เราอาจจะซื้อบัตเตอร์เค้กไป แล้วไปแต่งหน้าเองที่นู่นอ่ะ
> * < โอยอิงเครียด: อิงว่ามันจะดูเน่าๆอะคะ

ปัญหาก็ยังเป็นปัญหาต่อไป แล้วก็มีเพลงดังขึ้นในหู แบบว่าเป็นเพลงที่ไม่ได้ยินมานานมากแล้ว แถมเก่ามากๆแล้วด้วย แต่ก็รู้สึกว่าโดนใจเหมือนกัน ฟังแล้วทำให้ต้องมาถามตัวเอง ว่าปกติแล้วก็ไม่ได้จะเป็นคนซื้อของขวัญวันเกิดอะไรเท่าไหร่ แบบว่าจะรู้สึกว่าถ้าเจอของที่เหมาะกับใครหรือที่เค้าอยากได้แล้วเอาไปใช้จริงๆ ก็ค่อยซื้อให้ การที่ต้องมานั่งคิดของขวัญวันเกิดนี่เคยทำให้ต้องร้องไห้กลางห้างมาแล้ว เพราะว่าไม่รู้จะให้อะไรดี แต่ก็เพราะว่าเค้าเป็นคนพิเศษ ที่ไม่อยากให้วันพิเศษของเค้าเป็นเหมือนวันธรรมดาทั่วไป ที่ต้องมานั่งคิดมากแบบนี้ (และยังหาทางออกดีๆ ไม่ได้ด้วย) ก็ไม่ได้ลำบากอะไรนัก

มีหลายๆคน บอกว่าง่ายดาย อยากจะรักกับใครคนไหนไม่ยากเลย
คอยมีดอกไม้ เอาใจเข้าไว้ พูดให้ฟังดูดีกว่าเคย

พอได้พบเธอ เราได้ใกล้กัน จึงได้รู้ว่าสิ่งเหล่านั้นไม่ใช่เลย
มันเกินกว่านั้น มันดีกว่านั้น ฉันว่ามันคือความเข้าใจ

ไม่มีดอกไม้ ไม่มีนำมาให้เธอ เพราะไม่มีดอกใดที่สวยพอ
ไม่มีคำหวาน ที่มันมีความหมายพอ ฉันมีเพียงแต่คำที่จริงใจ

คำว่ารักเธอ คือที่ฉันมี แปลว่าฉันจะอยู่ตรงนี้ใกล้ๆเธอ
มีคนๆนี้ คอยเธอตรงนี้ ทุกนาทีที่เธอต้องการ

ทุกนาทีฉันมีให้เธอ

ทุกนาทีให้เธอ ~~ UHT

ถ้ายังไงใครมีไอเดียดีๆ ก็ช่วยสงเคราะห์บอกกันด้วยนะคะ อ้อ ขอด่วนเลยด้วยอ่ะ เพราะว่าจะเดินทางไปภูเก็ตวันพรุ่งนี้กลางคืนแล้วอะ ==”